Żyjemy w bardzo „ciekawych czasach”, w dobie dynamicznej transformacji komunikacji społecznej, mediów 2.0, których użytkownik może stać się prosumentem (równocześnie konsumentem i producentem) informacji politycznych, ekonomicznych, kulturalnych, rozpowszechnianych w skali lokalnej, regionalnej, krajowej i międzynarodowej. Ten fenomen wymaga rzetelnych studiów, także po to, aby tworzyć narzędzia do porządkowania i krytycznej oceny informacji. Zbiór artykułów zawarty w niniejszym tomie, w mojej opinii, przekonująco tego dowodzi.
z Wprowadzenia
Janusz Włodzimierz Adamowski: Nowe polskie ustawodawstwo w dziedzinie nauki i szkolnictwa wyższego jako spodziewany bodziec dla rozwoju współpracy międzynarodowej w tej sferze
Robert Cieślak: Obrazy w erze postpiśmiennej. Cyfrowy etap kryzysu tradycyjnej władzy wzroku
Sebastian Strzelecki, Monika Kożdoń-Dębecka: Komunikacja w zespole telewizyjnym i filmowym podczas realizacji zdjęć lotniczych drona
Hubert Kuliński: Wykorzystanie Twittera w międzynarodowym public relations państwa na przykładzie kampanii Truth About Camps polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych
Anita Zawisza: Wybrane aspekty wizerunku ludzi starszych w przekazie audiowizualnym
Bogdan Andrushchenko: Kampania wyborcza prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego. Wizerunek medialny kandydata. Wpływ mediów na Ukrainie na zachowania wyborców
Olga Velichko: Główne cechy kampanii wyborczej na Ukrainie 2019 roku. Wykorzystanie mediów społecznościowych jako narzędzia propagandy politycznej
Agata Kostrzewa: Instagram jako narzędzie komunikacji z wyborcami w wyborach do Parlamentu Europejskiego
Anna Bielecka: PiS wygrywa o włos, czyli o okładce dziennika wydrukowanej za wcześnie i konsekwencjach medialnych takich działań
Patrycja Sieląg: Afera Narodowego Banku Polskiego. Ustawa o jawności wynagrodzeń a kryzys wizerunkowy instytucji
Mateusz Ratyński: Skandal ze spółką „Polskie Radio” a kryzys władzy wykonawczej w latach 1925–1926
Nowość
NowośćPromocja
Promocja