WYDAWNICTWO NAUKOWE I EDUKACYJNE
STOWARZYSZENIA BIBLIOTEKARZY POLSKICH

Dorota Pietrzkiewicz wspomina o 225. rocznicy śmierci ostatniego polskiego króla. Król Stanisław August w trakcie swoich rządów dokonał wiele. Niezaprzeczalnym jest fakt, że był człowiekiem nader światłym, znakomicie wykształconym, postępowym, a w niektórych zamysłach wyprzedzał swoją epokę.

Autorka przypomina najważniejsze inicjatywy kulturalne Stanisława Augusta Poniatowskiego. Pisze o trzech ważnych osobach, nie licząc samego Króla, który osobiście nadzorował rozwój księgozbioru, Józefie Duhamelu, pierwszym bibliotekarzu i królewskim sekretarzu, Marku Reverdilu, którego zadaniem było scalenie prywatnego księgozbioru z nabytym zbiorem Steinhausera i opracowanie jego katalogu oraz Janie Chrzcicielu Albertrandim, ostatnim „dozorcy” biblioteki.

Bibliotekarz, kim był oraz kim jest obecnie?
Michał Traczyk w swoim artykule snuje rozważania nad kształtowaniem się zawodu bibliotekarza w poszczególnych wiekach. Zawód bibliotekarza kształtował się w XVII i XVIII wieku, w wielu językach tworzono liczną literaturę na temat zarówno tworzenia, jak i prowadzenia bibliotek. Pomysł utworzenia pierwszej biblioteki publicznej wyszedł podobno od samego Juliusza Cezara, który na jej organizatora wyznaczył uczonego, pisarza i erudytę Marka Terencjusza Warrona.

Autor stwierdził, że współcześnie od bibliotekarza oczekuje się nie tylko kompetencji w zakresie gromadzenia, przechowywania, porządkowania i opracowywania różnorodnych zbiorów, lecz także rozległej wiedzy ogólnej oraz rozbudowanych umiejętności społecznych, pozwalających na animację życia kulturalno-społecznego środowiska lokalnego.

Stereotypy dla pracy w bibliotece są wiecznie żywe, jednak rzadko pokrywają się z prawdą. Ciekawe co myślą o swojej pracy czytelnicy „Poradnika Bibliotekarza”?

Deskryptory grup wiekowych w opisie bibliograficznym, a poziomy wiekowe w wykazie działów katalogu rzeczowego w bibliotekach publicznych dla dzieci i młodzieży
Na ile jest potrzebna wiedza specjalistyczna dla bibliotekarzy przedstawia Grażyna Lewandowicz-Nosal, omawiając problemy dotyczące klasyfikacji książek dla dzieci i młodzieży.

Klasyfikacja związana jest przede wszystkim z fazami rozwoju psychicznego, poznawczego, czytelniczego (osiągnięcie umiejętności czytania) oraz z zainteresowaniami najmłodszych. Z tych dwóch przesłanek wynikają systemy podziału literatury beletrystycznej w bibliotekach publicznych dla dzieci. W Polsce najczęściej stosowany jest podział według grup wiekowych (tzw. poziomy), działów lub podział łączony poziomowo-działowy/działowo-poziomowy.

Autorka swój tekst kończy podkreślając rolę bibliotekarza: „O przydziale «na półkę» decyduje bibliotekarz konkretnej placówki, który zna potrzeby swoich czytelników i wie najlepiej, w którym poziomie dana pozycja ma największe szanse bycia wypożyczaną”.

Świat Książki Dziecięcej
Zachęcamy także do lektury dodatku „Świat Książki Dziecięcej”, gdzie znalazły się recenzje trzech niezwykłych książek. Rafała Witka: Zapiski szczęściarza, Agnieszki Dąbrowskiej: Za duży na bajki i Jarosława Mikołajewskiego Wędrówka Nabu.