Rozprawa jest pierwszym syntetycznym rozpoznaniem recepcji włoskiej literatury dziecięcej w Polsce. Z pracy wyłania się obraz intrygujący i zróżnicowany zarówno literatury tłumaczonej na język polski, jak i polskiej kultury i rzeczywistości wydawniczej PRL. Autorka śledzi bowiem zarówno samą literaturę tłumaczoną, jak i zmienne nastawienia cenzury, drobiazgowo omawia różnorodne motywy decyzyjne, przedstawia zapiski, zalecenia i opinie, dając w ten sposób znakomite studium tego zjawiska, wciąż niedostatecznie opisanego, szczególnie w odniesieniu do literatury dla dzieci i młodzieży.
Książka napisana z zaangażowaniem i pasją, zgodnie z zasadami eseju naukowego, łączy powściągliwość badawczą z autentyczną pasją zwiadowcy przemierzającego nierozpoznane obszary i stawiającego pierwsze znaki, pozwalające kolejnym badaczom pewniej przemierzać poznane już i opisane lądy.
Z recenzji prof. UW, dra hab. Grzegorza Leszczyńskiego
